Հաշտարարություն
- ՀՀ ՕՐԵՆՔԸ ՀԱՇՏԱՐԱՐՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍԻՆ
- ՀՀ ՔԱՂԱՔԱՑԻԱԿԱՆ ՕՐԵՆՍԳԻՐՔ
- ՀՀ ՔԱՂԱՔԱՑԻԱԿԱՆ ԴԱՏԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՍԳԻՐՔ
- ՀՀ ՕՐԵՆՔԸ ԴԱՏԱԿԱՆ ԱԿՏԵՐԻ ՀԱՐԿԱԴԻՐ ԿԱՏԱՐՄԱՆ ՄԱՍԻՆ
- ՀՀ ՕՐԵՆՔԸ ՆՈՏԱՐԻԱՏԻ ՄԱՍԻՆ
- ՀԱՇՏԱՐԱՐՆԵՐԻ ՈՐԱԿԱՎՈՐՄԱՆ ՍՏՈՒԳՄԱՆԸ ՄԱՍՆԱԿՑԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ
- ՀԱՎԱԿՆՈՐԴՆԵՐԻ ՈՒՍՈՒՑՄԱՆ ԿԱՐԳԸ ՀԱՍՏԱՏԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ
- ԱՐՏՈՆԱԳՐՎԱԾ ՀԱՇՏԱՐԱՐՆԵՐԻ ՌԵԵՍՏՐԻ ՎԱՐՄԱՆ ԿԱՐԳԸ ՍԱՀՄԱՆԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ
Արբիտրաժ
- Միավորված ազգերի կազմակերպության կոնվենցիա օտարերկրյա իրավարար վճիռների ճանաչման և կատարման մասին
- Պետությունների և այլ պետությունների քաղաքացիների միջև ներդրումային վեճերի կարգավորման մասին կոնվենցիա
- UNIDROIT միջազգային առևտրային պայմանագրերի սկզբունքը
- Ապրանքների միջազգային վաճառքի մասին ՄԱԿ-ի կոնվենցիան
- UNCITRAL օրինակելի օրենքը միջազգային առևտրային արբիտրաժի մասին
- Միջազգային արբիտրաժում շահերի բախման վերաբերյալ IBA ուղեցույցներ
- Միջազգային արբիտրաժում ապացույցներ վերցնելու վերաբերյալ IBA կանոնները
Հաշտարարություն
- Հաշտարարության արդյունքում առաջացած միջազգային կարգավորման համաձայնագրերի մասին ՄԱԿ-ի կոնվենցիա (Նյու Յորք, 2018) («Հաշտարարության մասին Սինգապուրի կոնվենցիա»)
- Միավորված ազգերի կազմակերպության ուղեցույց արդյունավետ հաշտարարության համար
- Իրավաբանների միջազգային ասոցիացիայի կանոններ ներդրող-պետություն հաշտարարության համար
- Ներդրումային վեճերի կարգավորման միջազգային կենտրոն (ICSID) Հաշտարարության կանոններ և կարգավորում
- ICC 2014 Հաշտարարության ուղեցույցներ
- ՖԻՖԱ-ի հաշտարարության ուղեցույցներ
- Խաղաղության հաշտարարության ուղեցույցներ - EEAS - Եվրոպական միություն
- United Nations Convention on the Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards
- Convention on the Settlement of Investment Disputes between States and Nationals of Other States
- UNIDROIT Principle of International Commercial Contracts
- The UN Convention on the International Sale of Goods
- UNCITRAL Model Law on International Commercial Arbitration
- IBA Guidelines on Conflicts of Interest in International Arbitration
- IBA Rules on the Taking of Evidence in International Arbitration
Միջազգային արբիտրաժը տարիների ընթացքում մշակել է նախադեպերի մի շարք, որոնք էապես ձևավորել են ոլորտը: Թեև կոնկրետ նախադեպերի կարևորությունը կարող է տարբեր լինել՝ ելնելով համատեքստից և տեսանկյունից, ահա միջազգային արբիտրաժում ամենաուշագրավ և ազդեցիկ նախադեպերից մի քանիսը.
Prima Paint Corp v. Flood & Conklin Mfg. [1967]
Այս գործով ընդգծվում է, որ արբիտրաժային դրույթները, որպես դաշնային իրավունքի հարց, «բաժանելի» են այն պայմանագրերից, որոնցում դրանք ներառված են, և եթե որևէ պահանջ չի ներկայացվում, որ խարդախությունն ուղղված է հենց արբիտրաժային դրույթին, արբիտրաժի լայն դրույթ կկիրառվի՝ ներառելու այն պահանջի արբիտրաժը, որ հենց պայմանագիրն ինքն է կնքված խարդախությամբ:
PetroKazakhstan Inc. v. Lukoil Overseas Kumkol BV, [2005]
Այս գործով ընդգծվում է, որ արբիտրաժային դրույթները, որպես դաշնային իրավունքի հարց, «բաժանելի» են այն պայմանագրերից, որոնցում դրանք ներառված են, և եթե որևէ պահանջ չի ներկայացվում, որ խարդախությունն ուղղված է հենց արբիտրաժային դրույթին, արբիտրաժի լայն դրույթ կկիրառվի՝ ներառելու այն պահանջի արբիտրաժը, որ հենց պայմանագիրն ինքն է կնքված խարդախությամբ:
Dell Computer Corp. v. Union des Consommateurs, [2007] 2 SCR
Կանադայի Գերագույն դատարանը որոշում է կայացրել կողմերի միջև պայմանագրերում ֆորումի ընտրության դրույթների և իրավունքի ընտրության դրույթների կիրառելիության մասին: Որոշման մեջ ընդգծվում է, որ երբ ֆորումի ընտրության դրույթները և օրենքի ընտրության դրույթները փաստացիորեն սպառողներին զրկում են սպառողների իրավունքների պաշտպանության օրենսդրությամբ նախատեսված իրենց իրավունքներից, դրանք կարող են համարվել անիրագործելի: Գործում քննարկվել են նաև Նյու Յորքի կոնվենցիայի կանոնները։
Fiona Trust & Holding Co. v. Privalov [2007] UKHL 40
Գործը քննարկում է, թե արդյոք կողմերի արբիտրաժային համաձայնագիրը (որպես մեկնաբանության հարց) և կարող է (որպես օրենքի հարց) տարածվել այն պնդումների վրա, որ կողմերի հիմքում ընկած կանոնադրական կողմերը ձեռք են բերվել կաշառքով: Կիրառվում է տարանջատելիության դոկտրինը՝ «բաժանելիության սկզբունքը նշանակում է, որ հիմնական պայմանագրի անվավերությունը կամ լուծումը պարտադիր չէ, որ ենթադրի արբիտրաժային համաձայնագրի անվավերություն կամ չեղարկում»։ Արբիտրաժային համաձայնագիրը պետք է դիտարկվի որպես «առանձին համաձայնություն» և կարող է անվավեր կամ չեղյալ համարվել միայն այն հիմքերով, որոնք ուղղակիորեն կապված են արբիտրաժային համաձայնագրի հետ» և «բաժանելիության դոկտրինան պահանջում է արբիտրաժային համաձայնագրի ուղղակի իմպիչմենտը, նախքան այն հնարավոր կլինի չեղյալ համարել»:
Dallah Real Estate v. Ministry of Religious Affairs, Pakistan, [2010] UKSC
Մեծ Բրիտանիայի Գերագույն դատարանը որոշել է, որ Սաուդյան Արաբիայի ընկերությունը չի կարող իրավարար վճիռ կայացնել Պակիստանի կրոնական հարցերի նախարարության դեմ, քանի որ նախարարությունը չի համաձայնվել խնդրո առարկա արբիտրաժային համաձայնագրին: Գործով պարզաբանվել են կողմ չհանդիսացող պետական սուբյեկտների նկատմամբ արբիտրաժային վճիռների կատարման սկզբունքները։
Sulamerica CIA Nacional De Seguros SA and others v Enesa Engenharia SA and others [2012] EWHC 42
Որոշման կարևորությունն այն է, որ այն պարզաբանում է, թե ինչն է եղել որոշ ժամանակ օրենքի անորոշ ոլորտ, թե որ օրենքը պետք է կիրառվի արբիտրաժային համաձայնագրի նկատմամբ, որտեղ դրա մասին հստակ նշված չէ: Սուլամերիկայի գործը սահմանեց եռաստիճան փորձություն. ա) կողմերի հստակ ընտրություն. բ) բացահայտ ընտրության բացակայության դեպքում՝ ենթադրվող ընտրությունը. և գ) եթե կողմերը որևէ ընտրություն չեն կատարել, այն օրենքը, որի հետ արբիտրաժային համաձայնագիրն ունի իր ամենամոտ և իրական կապը:
Enka v Chubb [2020] UKSC
Միացյալ Թագավորության Գերագույն դատարանը պարզաբանել է, թե ինչպես պետք է որոշվի արբիտրաժային համաձայնագրի կարգավորող օրենքը, երբ այն պարունակող պայմանագրի նկատմամբ կիրառելի օրենքը տարբերվում է արբիտրաժի նստավայրի օրենքից:
Kabab-Ji SAL (Lebanon) v Kout Food Group (Kuwait) [2021] UKSC
Միացյալ Թագավորության Գերագույն դատարանը քննարկել է հետևյալ հարցերը. ա) ո՞ր օրենքն է կարգավորում արբիտրաժային համաձայնագրի վավերականությունը: բ) եթե անգլիական օրենսդրությունն է կարգավորում, կա՞ր արդյոք իրական հեռանկար, որ դատարանը կարող է գտնել հետագա լսումների ժամանակ, որ KFG-ն արբիտրաժային համաձայնագրի կողմ է դարձել ֆրանշիզային համաձայնագրերով: գ) Արդյո՞ք վերաքննիչ դատարանը, ընթացակարգի առումով, հիմնավորել է վճռի ճանաչումն ու կատարումը մերժելու վերաբերյալ ամփոփ վճիռ կայացնելը:
ICSID Case - Salini v. Morocco (ICSID Case No. ARB/00/4)
Այս գործը պարզաբանել է «պատառաքաղ ճանապարհին» սկզբունքը, որը թույլ չի տալիս ներդրողին դիմել ինչպես տեղական դատական պաշտպանության, այնպես էլ միջազգային արբիտրաժի:
Elsamex S.A. and León Amor v. United Mexican States (ICSID Case No. ARB(AF)/97/1)
Այս գործը սահմանել է «արդարադատության մերժման» դոկտրինը՝ որպես ներդրումային արբիտրաժային հայցերի հիմք՝ թույլ տալով ներդրողներին պահանջել վնասի փոխհատուցում, եթե ընդունող պետությունը խախտում է արդար և հավասար վերաբերմունք ցուցաբերելու իր պարտավորությունը:
Waste Management v. Mexico (ICSID Case No. ARB(AF)/00/3)
Այս գործն անդրադարձել է «արդար և հավասար վերաբերմունքի» հայեցակարգին և օգնել ձևավորել ստանդարտի կիրառման ըմբռնումը ներդրումային արբիտրաժում:
Generation Ukraine Inc. v. Ukraine (ICSID Case No. ARB/00/9)
Այս գործը նպաստել է ներդրումային պայմանագրերում «հովանոցային դրույթների» մեկնաբանությանը` պարզաբանելով ներդրողներին պայմանագրային պարտավորությունները խախտելու համար առաջարկվող պաշտպանության շրջանակը:
Plama Consortium Limited v. Republic of Bulgaria (ICSID Case No. ARB/03/24)
Այս գործը կարևոր դեր է ունեցել ներդրումային արբիտրաժում «օտարման» և «անուղղակի օտարման» սկզբունքների սահմանման համար՝ առաջարկելով ուղեցույց այն մասին, թե երբ կարող են պետական միջոցառումները համարվել սեփականազրկմանը համարժեք: Բացի այդ, գործն անդրադարձել է միջանկյալ միջոցառումներին վերաբերող հարցերին։
Venezuela Holdings v. Bolivarian Republic of Venezuela (ICSID Case No. ARB/07/27)
Այս գործը վերաբերում էր «օրինական ակնկալիքների» հայեցակարգին և այն մասին, թե ինչպես կարող են կարգավորող շրջանակների փոփոխություններն ազդել օտարերկրյա ներդրողների ակնկալիքների վրա:
Yukos Universal Limited v. Russian Federation (PCA Case No. AA 227)
Այս գործը նշանակալի է իր հսկայական դրամական պարգևի և այն քննարկումների համար, որոնք առաջացել են այնպիսի հարցերի շուրջ, ինչպիսիք են իրավասությունը, օտարումը և արդար և հավասար վերաբերմունքը:
Vattenfall AB and Others v. Federal Republic of Germany (ICSID Case No. ARB/12/12)
Այս դեպքը հարցեր է առաջացրել որոշակի պետական միջոցների, ինչպիսիք են միջուկային ծրագրի փուլային դադարեցման քաղաքականությունը, ներդրումային պայմանագրով պարտավորությունների համատեղելիության վերաբերյալ:
Philip Morris v. Uruguay (ICSID Case No. ARB/10/7)
Այս գործը ներառում էր Ուրուգվայի ծխախոտի դեմ պայքարի միջոցառումների մարտահրավերը և ընդգծում էր ներդրումային արբիտրաժի և հանրային առողջության հետ կապված խնդիրների խաչմերուկը:
Achmea v. Slovak Republic (Case C-284/16)
Թեև ինքնին արբիտրաժային գործ չէ, սակայն Եվրոպական Միության Արդարադատության դատարանի այս որոշումը զգալի ազդեցություն ունեցավ ներդրումային արբիտրաժի վրա՝ Եվրոպական Միության ներսում երկկողմ ներդրումային պայմանագրերում արբիտրաժային դրույթը անհամատեղելի ճանաչելով ԵՄ օրենսդրության հետ:
Այս գործերը նպաստել են միջազգային արբիտրաժում սկզբունքների և չափանիշների մշակմանը և մեկնաբանմանը, հատկապես առևտրային և ներդրումային վեճերի համատեքստում:
- United Nations Convention on the Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards
- Convention on the Settlement of Investment Disputes between States and Nationals of Other States
- UNIDROIT Principle of International Commercial Contracts
- The UN Convention on the International Sale of Goods
- UNCITRAL Model Law on International Commercial Arbitration
- IBA Guidelines on Conflicts of Interest in International Arbitration
- IBA Rules on the Taking of Evidence in International Arbitration
Միջազգային արբիտրաժը տարիների ընթացքում մշակել է նախադեպերի մի շարք, որոնք էապես ձևավորել են ոլորտը: Թեև կոնկրետ նախադեպերի կարևորությունը կարող է տարբեր լինել՝ ելնելով համատեքստից և տեսանկյունից, ահա միջազգային արբիտրաժում ամենաուշագրավ և ազդեցիկ նախադեպերից մի քանիսը.
Prima Paint Corp v. Flood & Conklin Mfg. [1967]
Այս գործով ընդգծվում է, որ արբիտրաժային դրույթները, որպես դաշնային իրավունքի հարց, «բաժանելի» են այն պայմանագրերից, որոնցում դրանք ներառված են, և եթե որևէ պահանջ չի ներկայացվում, որ խարդախությունն ուղղված է հենց արբիտրաժային դրույթին, արբիտրաժի լայն դրույթ կկիրառվի՝ ներառելու այն պահանջի արբիտրաժը, որ հենց պայմանագիրն ինքն է կնքված խարդախությամբ:
PetroKazakhstan Inc. v. Lukoil Overseas Kumkol BV, [2005]
Այս գործով ընդգծվում է, որ արբիտրաժային դրույթները, որպես դաշնային իրավունքի հարց, «բաժանելի» են այն պայմանագրերից, որոնցում դրանք ներառված են, և եթե որևէ պահանջ չի ներկայացվում, որ խարդախությունն ուղղված է հենց արբիտրաժային դրույթին, արբիտրաժի լայն դրույթ կկիրառվի՝ ներառելու այն պահանջի արբիտրաժը, որ հենց պայմանագիրն ինքն է կնքված խարդախությամբ:
Dell Computer Corp. v. Union des Consommateurs, [2007] 2 SCR
Կանադայի Գերագույն դատարանը որոշում է կայացրել կողմերի միջև պայմանագրերում ֆորումի ընտրության դրույթների և իրավունքի ընտրության դրույթների կիրառելիության մասին: Որոշման մեջ ընդգծվում է, որ երբ ֆորումի ընտրության դրույթները և օրենքի ընտրության դրույթները փաստացիորեն սպառողներին զրկում են սպառողների իրավունքների պաշտպանության օրենսդրությամբ նախատեսված իրենց իրավունքներից, դրանք կարող են համարվել անիրագործելի: Գործում քննարկվել են նաև Նյու Յորքի կոնվենցիայի կանոնները։
Fiona Trust & Holding Co. v. Privalov [2007] UKHL 40
Գործը քննարկում է, թե արդյոք կողմերի արբիտրաժային համաձայնագիրը (որպես մեկնաբանության հարց) և կարող է (որպես օրենքի հարց) տարածվել այն պնդումների վրա, որ կողմերի հիմքում ընկած կանոնադրական կողմերը ձեռք են բերվել կաշառքով: Կիրառվում է տարանջատելիության դոկտրինը՝ «բաժանելիության սկզբունքը նշանակում է, որ հիմնական պայմանագրի անվավերությունը կամ լուծումը պարտադիր չէ, որ ենթադրի արբիտրաժային համաձայնագրի անվավերություն կամ չեղարկում»։ Արբիտրաժային համաձայնագիրը պետք է դիտարկվի որպես «առանձին համաձայնություն» և կարող է անվավեր կամ չեղյալ համարվել միայն այն հիմքերով, որոնք ուղղակիորեն կապված են արբիտրաժային համաձայնագրի հետ» և «բաժանելիության դոկտրինան պահանջում է արբիտրաժային համաձայնագրի ուղղակի իմպիչմենտը, նախքան այն հնարավոր կլինի չեղյալ համարել»:
Dallah Real Estate v. Ministry of Religious Affairs, Pakistan, [2010] UKSC
Մեծ Բրիտանիայի Գերագույն դատարանը որոշել է, որ Սաուդյան Արաբիայի ընկերությունը չի կարող իրավարար վճիռ կայացնել Պակիստանի կրոնական հարցերի նախարարության դեմ, քանի որ նախարարությունը չի համաձայնվել խնդրո առարկա արբիտրաժային համաձայնագրին: Գործով պարզաբանվել են կողմ չհանդիսացող պետական սուբյեկտների նկատմամբ արբիտրաժային վճիռների կատարման սկզբունքները։
Sulamerica CIA Nacional De Seguros SA and others v Enesa Engenharia SA and others [2012] EWHC 42
Որոշման կարևորությունն այն է, որ այն պարզաբանում է, թե ինչն է եղել որոշ ժամանակ օրենքի անորոշ ոլորտ, թե որ օրենքը պետք է կիրառվի արբիտրաժային համաձայնագրի նկատմամբ, որտեղ դրա մասին հստակ նշված չէ: Սուլամերիկայի գործը սահմանեց եռաստիճան փորձություն. ա) կողմերի հստակ ընտրություն. բ) բացահայտ ընտրության բացակայության դեպքում՝ ենթադրվող ընտրությունը. և գ) եթե կողմերը որևէ ընտրություն չեն կատարել, այն օրենքը, որի հետ արբիտրաժային համաձայնագիրն ունի իր ամենամոտ և իրական կապը:
Enka v Chubb [2020] UKSC
Միացյալ Թագավորության Գերագույն դատարանը պարզաբանել է, թե ինչպես պետք է որոշվի արբիտրաժային համաձայնագրի կարգավորող օրենքը, երբ այն պարունակող պայմանագրի նկատմամբ կիրառելի օրենքը տարբերվում է արբիտրաժի նստավայրի օրենքից:
Kabab-Ji SAL (Lebanon) v Kout Food Group (Kuwait) [2021] UKSC
Միացյալ Թագավորության Գերագույն դատարանը քննարկել է հետևյալ հարցերը. ա) ո՞ր օրենքն է կարգավորում արբիտրաժային համաձայնագրի վավերականությունը: բ) եթե անգլիական օրենսդրությունն է կարգավորում, կա՞ր արդյոք իրական հեռանկար, որ դատարանը կարող է գտնել հետագա լսումների ժամանակ, որ KFG-ն արբիտրաժային համաձայնագրի կողմ է դարձել ֆրանշիզային համաձայնագրերով: գ) Արդյո՞ք վերաքննիչ դատարանը, ընթացակարգի առումով, հիմնավորել է վճռի ճանաչումն ու կատարումը մերժելու վերաբերյալ ամփոփ վճիռ կայացնելը:
ICSID Case - Salini v. Morocco (ICSID Case No. ARB/00/4)
Այս գործը պարզաբանել է «պատառաքաղ ճանապարհին» սկզբունքը, որը թույլ չի տալիս ներդրողին դիմել ինչպես տեղական դատական պաշտպանության, այնպես էլ միջազգային արբիտրաժի:
Elsamex S.A. and León Amor v. United Mexican States (ICSID Case No. ARB(AF)/97/1)
Այս գործը սահմանել է «արդարադատության մերժման» դոկտրինը՝ որպես ներդրումային արբիտրաժային հայցերի հիմք՝ թույլ տալով ներդրողներին պահանջել վնասի փոխհատուցում, եթե ընդունող պետությունը խախտում է արդար և հավասար վերաբերմունք ցուցաբերելու իր պարտավորությունը:
Waste Management v. Mexico (ICSID Case No. ARB(AF)/00/3)
Այս գործն անդրադարձել է «արդար և հավասար վերաբերմունքի» հայեցակարգին և օգնել ձևավորել ստանդարտի կիրառման ըմբռնումը ներդրումային արբիտրաժում:
Generation Ukraine Inc. v. Ukraine (ICSID Case No. ARB/00/9)
Այս գործը նպաստել է ներդրումային պայմանագրերում «հովանոցային դրույթների» մեկնաբանությանը` պարզաբանելով ներդրողներին պայմանագրային պարտավորությունները խախտելու համար առաջարկվող պաշտպանության շրջանակը:
Plama Consortium Limited v. Republic of Bulgaria (ICSID Case No. ARB/03/24)
Այս գործը կարևոր դեր է ունեցել ներդրումային արբիտրաժում «օտարման» և «անուղղակի օտարման» սկզբունքների սահմանման համար՝ առաջարկելով ուղեցույց այն մասին, թե երբ կարող են պետական միջոցառումները համարվել սեփականազրկմանը համարժեք: Բացի այդ, գործն անդրադարձել է միջանկյալ միջոցառումներին վերաբերող հարցերին։
Venezuela Holdings v. Bolivarian Republic of Venezuela (ICSID Case No. ARB/07/27)
Այս գործը վերաբերում էր «օրինական ակնկալիքների» հայեցակարգին և այն մասին, թե ինչպես կարող են կարգավորող շրջանակների փոփոխություններն ազդել օտարերկրյա ներդրողների ակնկալիքների վրա:
Yukos Universal Limited v. Russian Federation (PCA Case No. AA 227)
Այս գործը նշանակալի է իր հսկայական դրամական պարգևի և այն քննարկումների համար, որոնք առաջացել են այնպիսի հարցերի շուրջ, ինչպիսիք են իրավասությունը, օտարումը և արդար և հավասար վերաբերմունքը:
Vattenfall AB and Others v. Federal Republic of Germany (ICSID Case No. ARB/12/12)
Այս դեպքը հարցեր է առաջացրել որոշակի պետական միջոցների, ինչպիսիք են միջուկային ծրագրի փուլային դադարեցման քաղաքականությունը, ներդրումային պայմանագրով պարտավորությունների համատեղելիության վերաբերյալ:
Philip Morris v. Uruguay (ICSID Case No. ARB/10/7)
Այս գործը ներառում էր Ուրուգվայի ծխախոտի դեմ պայքարի միջոցառումների մարտահրավերը և ընդգծում էր ներդրումային արբիտրաժի և հանրային առողջության հետ կապված խնդիրների խաչմերուկը:
Achmea v. Slovak Republic (Case C-284/16)
Թեև ինքնին արբիտրաժային գործ չէ, սակայն Եվրոպական Միության Արդարադատության դատարանի այս որոշումը զգալի ազդեցություն ունեցավ ներդրումային արբիտրաժի վրա՝ Եվրոպական Միության ներսում երկկողմ ներդրումային պայմանագրերում արբիտրաժային դրույթը անհամատեղելի ճանաչելով ԵՄ օրենսդրության հետ:
Այս գործերը նպաստել են միջազգային արբիտրաժում սկզբունքների և չափանիշների մշակմանը և մեկնաբանմանը, հատկապես առևտրային և ներդրումային վեճերի համատեքստում:
Արբիտրաժ
- United Nations Conference on Trade and Development, Module 5.1. International Commercial Arbitration: Overview
- G. Born, International Commercial Arbitration, Third Edition
- Redfern and Hunter on International Arbitration (Sixth Edition)
- J. Paulsson, Arbitration in Three Dimensions (LSE Law, Society and Economy Working Papers 2/2010)
- J. Lew, L. Mistelis and S. Kröll, Comparative International Commercial Arbitration.
- B. Audit, The Choice of Applicable Law in International Arbitration
- M. De Boisseson, ‘Substantive Law in International Arbitration: An Arbitrator's Perspective, in The Application of Substantive Law by International Arbitrators
- P. Shaughnessy, The Emergency Arbitrator in The Powers and Duties of an Arbitrator.
- Guide on the UN Convention on the Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards
Հաշտարարություն
- United Nations Conference on Trade and Development, Module 5.1. International Commercial Arbitration: Overview
- G. Born, International Commercial Arbitration, Third Edition
- Redfern and Hunter on International Arbitration (Sixth Edition)
- J. Paulsson, Arbitration in Three Dimensions (LSE Law, Society and Economy Working Papers 2/2010)
- J. Lew, L. Mistelis and S. Kröll, Comparative International Commercial Arbitration.
- B. Audit, The Choice of Applicable Law in International Arbitration
- M. De Boisseson, ‘Substantive Law in International Arbitration: An Arbitrator's Perspective, in The Application of Substantive Law by International Arbitrators
- P. Shaughnessy, The Emergency Arbitrator in The Powers and Duties of an Arbitrator.
- Guide on the UN Convention on the Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards